? حکم پوشش بانوان در همان آغاز بعثت اعلام نشد. سیزده سال تلاش فکری و فرهنگی در مکه و چند سال زمینه‌سازی تربیتی در مدینه لازم بود تا این قانون به احکام اسلامی راه یابد. جالب اینجاست که قرآن در هنگام اعلام وجوب حجاب، حکمت آن را «شناخته شدن زنان باایمان» و درنتیجه، «آسودگی و آزار ندیدن» آنان اعلام می‌کند و نه حفظ یا گسترش عفاف و حیا.
? اکنون پس از حدود چهل سال حجاب اجباری در ایران، بهتر از هر زمان دیگر می‌توان این نکته را درک کرد که تحمیل پوشش و ظواهر، اگر عفت و حیا و ایمان مردم را کاهش ندهد، آن را افزایش نخواهد داد و تنها راه، همان است که پیامبر خدا پیمود: ترویج خداباوری و گسترش کرامت و اخلاق انسانی. وقتی این بذر در جان‌ها به شکوفایی رسید، قطعاً ثمرات و نشانه‌هایش در حفظ حجاب و پایبندی به ظواهر نیز آشکار خواهد شد.